در عکاسی، نوردهی یک فاکتور بسیار مهم است که تعیین می کند چه چیزی بر روی سنسور دوربین عکاسی نقش بسته است. سه عنصر قابل تنظیم در دوربین ها وجود دارد که میزان نوردهی را تعیین می کند: ISO، دیافراگم و سرعت شاتر.
مثلث نوردهی
ISO:
سرعت ISO معرف میزان حساسیت سنسور دوربین شما در برابر نور است، هر کدام از اعداد ISO میزان توقف نور را نشان می دهند و اعداد آن با دو برابر شدن و یا نصف شدم افزایش و کاهش می یابند.
Aperture:
پرده ای که از تیغه های کوچک فلزی تشکیل شده است و مانند مردمک چشم تنگ و گشاد می شود، که میزان عبور نور از لنز و برخورد آن با سنسور و فیلم را کنترل می کند. تنظیم دیافراگم با عددf نشان داده می شود.
Shutter Speed:
شاتر یا مسدود کننده پرده ای است که در مواقع لازم و برای مدت زمان مشخص و قابل تنظیم اجازه عبور نور و تابیدن آن به سنسور و یا فیلم عکاسی را می دهد. سرعت شاتر نشان دهنده سرعت باز و بسته شدن این پرده می باشد. اساساً این پارامتر تعیین کننده مدت زمانی است که با فشار دادن دکمه شاتر نور اجازه دارد به سنسور دوربین برخورد کند. واحد های اندازه گیری سرعت شاتر بر اساس کسری از ثانیه است.
با ترکیب این سه عنصر میزان نوردهی (EV) برای تنظیمات معین شده بدست می آید.
هر تغییری در هرکدام از این پارامترها تأثیر قابل اندازه گیری و خاصی بر اینکه دو پارامتر دیگر چگونه بر نوردهی سنسور و اینکه در نهایت تصویر چگونه به نظر می رسد، دارد.
برای مثال، با افزایش عددf، اندازه دریچه دیافراگم کاهش می یابد بنابر این نور کمتری وارد دوربین می شود، و همچنین عمق میدان (DOF) در تصویر نهایی افزایش پیدا می کند (عمق میدان یکی دیگر از تأثیرات اندازه دیافراگم بر تصویر است که در مقالات بعدی به آن پرداخته خواهد شد).
کاهش سرعت شاتر بر چگونگی ثبت حرکت در تصاویر تأثیرگذار است، در این حالت می تواند پس زیمنه و یا خود سوژه بلور یا مات شوند. همچنین کاهش سرعت شاتر (افزایش زمان باز بودن شاتر) باعث می شود نور بیشتری به سنسور برخورد کند و تصویر روشن تری خواهیم داشت.
افزایش ISO اجازه عکاسی در شرایط با نور کم محیط را می دهد، ولی با این کار مقدار نویز دیجیتالی در عکس افزایش پیدا می کند. غیرممکن است یکی از این پارامترها تغییر کند و تاثیری بر عناصر دیگر نداشته باشد و نوردهی تغییر نکند.
سرعت ISO
ISO مخفف عبارت International Standards Organization، که سازمان استاندارد سازی میزان حساسیت سنسور دوربین ها می باشد.
درجه ISO، که بین مقادیر ۲۵ تا ۳۲۰۰ (و یا فراتر از آن) متغیر است، حساسیت نور را نشان می دهد. هرچه ISO پایین تر باشد، حساسیت سنسور کمتر است و به همین ترتیب تصویر را نرم تر (شفاف تر) می کند، زیرا نویز دیجیتالی در تصویر کمتر است. هرچه ISO بالاتر باشد (حساس تر)، سنسور برای ثبت تصویر حساستر عمل می کند، که در نتیجه باعث ایجاد نویز دیجیتالی بیشتری می شود (عینک های چند رنگی در سایه ها و نیم تونال ها).
بنابراین نویز دیجیتالی چیست؟ هر سیگنال نوری است که از هدف سرچشمه نمی گیرد و بنابراین در یک تصویر رنگ تصادفی ایجاد می کند. مهندسان دوربین دیجیتال سنسور تصویر را برای انجام بهترین عملکرد با کمترین ISO طراحی کرده اند. در اکثر دوربین های دیجیتال از ISO 100 استفاده می شود، اگر چه برخی از دوربین های رده بالای DSLR دارای حالت هایی هستند که ISO را تا ۵۰ یا حتی ۲۵ پایین می آورد.
دریچه دیافراگم
منظور از دیافراگم میزان بازی دهانه عبور نور لنز می باشد که مقدار نور عبوری از لنز را تغییر می دهد.
در f-stop کوچک،یعنی در f/2، مقدار زیادی نور از دیافراگم عبور می کند، حتی در کسری ثانیه؛ اما در f/22، زمانی که شاید دیافراگم در کوچکترین حالت باشد، تنها مقدار کمی از نور عبور می کند(حتی در سرعت های شاترطولانی تر). چیزی جالب در مورد دیافراگم و تعداد f- این است که فاصله کانونی لنز تا زمانی که تعداد f ثابت نگه داشته شده مهم نیست. این به این دلیل است که معادله ریاضی که مقدار f را تعیین می کند نشان می دهد که همان مقدار نورکه از طریق لنز بر روی یک لنز ۳۵ میلی متری عبور می کند مانند نور یک لنز ۱۰۰ میلی متری است،که با سرعت شاتر۱/۱۲۵ ثانیه عبور می کند. اندازه دیافراگم قطعا متفاوت است، اما میزان عبور نور یکسان است.
سرعت شاتر
سرعت شاتر در کسرهایی از ثانیه اندازه گیری می شود و نشان می دهند که پرده ها در فیلم چگونه باز و بسته می شوند.
سرعت شاتر در کسرهای یک ثانیه اندازه گیری می شود و نشان می دهد که پرده ها در سطح فیلم چگونه باز و بسته می شوند. سرعت شاترچگونگی ورود طول نور به لنز را کنترل می کند و به سنسور تصویر یا سطح فیلم ضربه می زند. سرعت شاتر شما را قادر می سازد جهان را درکسری از ثانیه تسخیرکنید، علاوبر این شاتر می تواند دنیا را در سرعت های بالاتر از سه و چهار ثانیه جذب کند(یا تا زمانی که عکاس می خواهد پرده را ببندد بطور پیوسطه باز باقی می ماند).
شاتر در کسری ازثانیه گسیخته می شود ، همچنين به شما كمك مي كند تا حركت را ثبت كنيد. اگر سرعت شاتر سریعتر از هدف یا پسزمینه باشد، تصویرتکان خواهد خورد. اگر سرعت شاتر آهسته تر باشد، شما اشیا را تیره می بینید. به باران در بارش های تند توجه کنید ، سرعت آب در حال سقوط چقدر است؟ خوب،۱/۲۵۰th ، قطرات باران در میان هوا شناور است و شما می توانید افتادن هر قطره زیبای آب را ببینید.
برکتینگ خودکار چیست؟
برکتینگ خودکار یک تکنیک نوردهی است که به شما این امکان را می دهد تا میزان نوردهی در بهینه ترین حالت را با داشتن حداقل ۳ واحد نوردهی همان ترکیب، که یکی در EV اندازه گیری شده، یکی در یک سوم زیر EV و یکی در یک سوم بالای EV قرار دارند. بنابراین، برکتینگ خودکار یک تابع است که در آن شما مقدار میزان نوردهی را تنظیم می کنید و سپس شاتر را زده تا دوربین به طور خودکار تنظیمات لازم و ضروری را به مقدار مناسب EV انجام دهد و نوردهی های براق را به شما نشان دهد. سپس شما می توانید سه نوردهی (یا بیشتر) و تفاوت های ظریف در تصاویر را ببینید و تصمیم بگیرید که کدام یک بهترین تصویر برای اهداف شما است.
در سه تصویر در مثال فوق، ممکن است تصویر بیش از حد نوردهی داده شده (با ۲ توقف) را ترجیح دهید، زیرا خورشید بسیار درخشان است. برکتینگ، تکنیکی بود که در فیلمبرداری اسلاید به دلیل توانایی محدود برای اصلاح تصویر در اتاق تاریک مورد استفاده قرار می گرفت. بسیاری از عکاسان هنوز امروزه از این تکنیک استفاده می کنند، بنابراین آنها نوردهی هدف را بدست می آورند. داشتن سه تصویر برکت شده، زمان پردازش بعدی بر روی تصویر را کاهش می دهد.
نوردهی زیاد و نوردهی کم (Overexposure & Underexposure)
با توجه به اینکه گفته شد نوردهی” صحیح” ذهنی است، فرا نوردهی و فرو نوردهی را چگونه می توان تعریف کرد؟ به سادگی قرار می گذاریم که، فرا نوردهی زمانی است که اطلاعات برجسته به طور موثر قابل خواندن نیستند. هنگامی که در این نوع ارائه اطلاعات تصویربیش از حد از بین برود هیچ راهی برای “بازیابی” اطلاعات از دست رفته در اتاق تاریک دیجیتال وجود ندارد. فرو نوردهی هم تقریبا همان مفهوم است؛ به جز اینکه در این مورد، در سایه، اطلاعات تصویری وجود ندارد. این اطلاعات معدوم شده را از طریق پسا پردازش نیز نمی توان بازیابی کرد. در عکاسی دیجیتال، هنگامی که اطلاعات تصویر از بین می رود، هیچ راهی برای بازیابی آن وجود ندارد. این امر در جهان فتوشیمیایی عکاسی فیلم همیشه مورد توجه نیست. با پردازش فیلم (در مقایسه با دیجیتال)، پیدا کردن اطلاعات “تصویر” در یک قائده فرو نوردهی ممکن است، و احتمالا “اطلاعات” تصویر در طی فرایند چاپ برای تصاویری که بطور جدی فرا نور دهی شده اند را نیزمی توان پیدا کرد.
قفل AE (AEL)
قفل نوردهی خودکار، یکی از تنظیمات دوربین است که در آن EV در(زمانی که شما در حال عکسبرداری درحالت نیمه اتوماتیک یا کاملا اتوماتیک هستید، یعنی اولویت شاتر) قفل می شود، به طوری که تغییراتی که در روشنایی صحنه ، قفل های دوربین دررتبه ISO، شاتر و یا موقعیت دیافراگم وجود دارد، مهم است، بنابراین شما می توانید بدون نیاز به اندازه گیری دوباره صحنه به طور مداوم به EV یکسانی دستیابی داشته باشید.
نتیجه
یکی از مزایای بسیار کاربردی در عکاسی دیجیتال این است که هیچ هزینه ای برای آزمایش کنترل دوربین ندارد، بنابراین میتوانید بیرون بروید و عکاسی کنید. لازم است شما بطور فزاینده ای با سه عنصر مثلث نوردهی آشنا شوید، تا بتوانید تنظیمات را در حالت پرواز انجام داده وبطور دقیق نتایج اثرات را بدانید.
حالا که با این تکنیک های اثر بخش عکاسی آشنا شدید شما می توانید جهت سفارش چاپ عکس آنلاین در عکس نایت اقدام نمایید
