ورود/عضویت
ما به عنوان یک جامعه اکنون بیش از هر زمان دیگری عکس تولید می کنیم و تعداد کل عکس ها فراتر از تصور است. تخمین زده می شود امسال، میلیاردها فرد مجهز به گوشی هوشمند، حدود ۱.۲ تریلیون عکس بگیرند. بسیاری از آن ها در رسانه های اجتماعی به اشتراک گذاشته خواهند شد اما بسیاری دیگر از آن ها به سادگی به فراموشی سپرده می شوند. چند سلفی خوب از یک شب جمعه پیش روی شما قرار می گیرد اما به ندرت پیش می آید که آن ها وارد دنیای فیزیکی شوند و بیت های آن ها در قالب جوهر قرار گرفته و تصویری روی کاغذ، بوم، چوب یا فلز به وجود آورد.
دلیل این مسئله کاملا منطقی است و مقابله با پیشرفت هم معنایی ندارد، اما نباید ارزش چاپ عکس را دست کم بگیریم. ممکن است دیگر به صورت معمول همه عکس ها را چاپ نکنیم اما این مسئله در حقیقت می تواند مورد مثبتی برای چاپ باشد. اکنون مسئله بیشتر در ارتباط با کیفیت است تا کمیت و عکس هایی که برای چاپ انتخاب می کنیم سزاوار بیشترین استقبال هستند. اگر صادقانه در نظر بگیریم، به لطف پیشرفت های تکنولوژیکی در رابطه با دوربین های دیجیتال و پرینترهای اینکجت، هیچ گاه زمان برای چاپ بهتر از زمان کنونی نبوده است. اگر تا کنون تجربه پرینت عکس را مد نظر قرار نداده اید، از انجام ندادن این کار پشیمان خواهید شد، حتی اگر یک عکاس آماتور باشید.
این یک مسئله شایع در عصر دیجیتال است و فقط هم در ارتباط با حوزه عکاسی نیست. این طور گفته می شود که صنعت چاپ در حال از بین رفتن است. اما در حقیقت، نوع خاصی از پرینت قطعا کمتر شده است اما این مایه تاسف نیست. چاپ عکس قبلا تنها راه تماشای عکس ها بود (صرف نظر از عکس های فوری و استفاده از پروژکتور). ما فیلم های خود را به لابراتوارهای چاپ عکس می بردیم و عکس های ظاهر شده را ۲۴ ساعت بعد دریافت می کردیم. این کار را نه به این خاطر انجام می دادیم که آن را دوست داشتیم، بلکه به آن خاطر که این تنها راه پیش روی ما بود.
در سال ۲۰۱۷، میلیاردها نفر گوشی به دست، ۱.۲ تریلیون عکس گرفته اند.
ما قصد نداریم چاپ عکس را بیش از حد فوق العاده نشان دهیم اما زمانی که چاپ تنها راه دیدن عکس بود، بسیاری از عکس ها باز هم گم می شدند (و برخی بعدا پیدا می شدند). بسیاری از آن ها نهایتا از آلبوم های عکس و جعبه های کارتونی سر در می آورند که همان جا می ماندند و خاک می خوردند. علت آن که تعداد کمتری از آن عکس ها فراموش می شدند، آن بود که تعداد کمتری از آن ها وجود داشت. در حقیقت، بسیار کمتر – در سال ۲۰۰۰، شرکت کوداک اعلام کرد که در آن سال ۸۰ میلیارد عکس گرفته شده است.
قطعا این میزان، رقم بالایی به نظر می رسد (برای زمان خود یک رکورد به شمار می آمد) اما برای کسانی که از ارقام بزرگ چندان سر در نمی آورند، بهتر است این طور در نظر بگیرند که رقم ۸۰ میلیارد، ۱.۱۲ تریلیون برای رسیدن به ۱.۲ تریلیون عکس سال ۲۰۱۷، کم دارد.
با این همه عکسی که گرفته می شود، جای تعجب نیست که تعداد بسیار اندکی از آن ها به چاپ می رسند. هر پرینت قیمت خاص خود را دارد و در نتیجه کل ۱.۲ میلیارد عکس گرفته شده، چاپ نخواهند شد (شاید تعداد بسیاری اندکی از آن ها چاپ شوند، مثلا ۸۰ میلیارد!). مورد دیگر آن که هدف پرینت عکس (اغلب، هدف عکس گرفتن در درجه اول)، به اشتراک گذاشتن خاطرات خود با دیگران بوده است. اکنون برای این کار نیازی به چاپ نداریم، معقول است که مردم پول چندانی صرف آن نکنند، به ویژه وقتی به اشتراک گذاشتن الکترونیکی عکس ها، بسیار راحت تر باشد.
وضعیت تکنولوژی دیجیتال قطعا باعث تغییر در نحوه چاپ ما شده است و امکان بازگشت به زمان های قبل وجود ندارد. انتظار می رود تعداد پرینت عکس های ۱۰ در ۱۵ استاندارد، امسال به ۳۹ میلیارد قطعه کاهش یابد که طبق اطلاعات ارائه شده توسط «کیپوینت اینتلیجنس» (Keypoint Intelligence) رقمی کمتر از ۴۷ میلیارد قطعه سال ۲۰۱۴ است. در حالی که این ممکن است خبر بدی برای لابراتوارهای چاپ باشد، اما به معنای نابودی هنر پرینت نیست؛ در حقیقت، می توان استدلال کرد که به نوعی باعث ارتقای آن شده است. (کیپوینت اینتلیجنس پیش بینی می کند این روند کاهشی، آهسته شود و تا سال ۲۰۲۱ روی حدود ۳۶ میلیارد عکس ثابت بماند.)
به جای گلایه درمورد افت کمیت عکس های چاپ شده، بیایید قدردان این مسئله باشیم که تکنولوژی دیجیتال، مسیرهای جدیدی را برای تولید پرینت های دارای کیفیت بالا در اختیار ما قرار داده است. ما امروز ابزارهایی در اختیار داریم که می توانیم پرینت هایی بهتر از هر زمان دیگری تولید کنیم. در زمان عکس های فیلمی، باید بخشی از خانه خود را به تاریکخانه تبدیل می کردید تا چنین امکانی داشته باشید. قطعا بسیاری از حرفه ای ها دقیقا همین کار را می کردند اما چنین کاری خارج از محدوده امکانات بیشتر آماتورها یا مستندهای خانوادگی بود. این مسئله انکارناپذیر است که تکنولوژی دیجیتال باعث دسترسی بیشتر به پرینت حرفه ای شده است (آب مصرفی و مواد شیمیایی خطرناک مورد نیاز نیز کمتر شده است.)
اگر به سراغ دنیای چاپ عکس بصورت شخصی بروید، متوجه سرگرمی های اعتیادآور جدیدی می شوید. همانند یادگیری آشپزی یا یادگیری رانندگی با ماشین دنده ای، یادگیری چاپ می تواند در ابتدا دشوار است. اما همراه با دشواری ها، درک بیشتر، قدردانی بیشتر و نهایتا لذت از تولید محصول نیز همراه خواهد بود. آیا زمانی که فیلم های خود را جهت ظهور به مغازه عکاسی می سپردید نیز چنین چیزهایی را می توانستید حس کنید؟
این مسئله قابل توجه این است که برای همه معقول نخواهد بود برای خرید پرینتر عکس هزینه کنند اما چه عکس را در خانه پرینت می گیرید یا به لابراتوار چاپ عکس می سپارید، بخشی از انرژی خود را نیز صرف انتخاب عکس و آماده کردن آن برای پرینت نمایید. این فرایند باعث می شود ویرایشگر بهتری باشید و تمرکز شما روی تهیه یک یا دو عکس عالی به جای ده ها عکس متوسطی شود که تنها برای فیسبوک مفید خواهند بود.
حتی اگر با کمبود فضا روی دیوار مواجه شده اید، باز هم چاپ می تواند نقش مهمی در جمع آوری عکس های شما داشته باشد. فیزیک این که چگونه نور از یک قطعه کاغذ انعکاس می یابد و به چشمان شما می رسد، تغییر نخواهد کرد اما نحوه خواندن فایل ها در کامپیوتر تغییر می کند. JPEG که برای مدت طولانی استاندارد عکس های فشرده بوده است اکنون در حال جایگزین شدن با قالب HEIF است. دیسک های نوری مانند دی.وی.دی ها زمانی اصلی ترین گزینه برای بکاپ گیری از عکس ها بودند اما اکنون دیگر خبری از آن ها نیست و بیشتر کامپیوتر های جدید از دیسک نوری پشتیبانی نمی کنند. نحوه اتصال درایوهای سخت خارجی چندین بار از یو.اس.بی تا فایروایر و تاندربولت تغییر کرده است – و چند نسل از هر کدام وجود دارد.
به طور خلاصه، تضمینی وجود ندارد که کامپیوترهای آینده قادر به خواندن عکس هایی باشند که امروز می گیرید و در دیوایسی ذخیره می کنید مگر آن که مکررا بایگانی های دیجیتال خود را مدرن کنید. خدمات ابری قطعا می توانند در این زمینه کمک ساز باشند اما تضمینی وجود ندارد شرکت هایی که آن ها را اداره می کنند، همیشه وجود داشته باشند.
یک آرشیو عکس چاپ شده به روش فتوشیمی (کاری که ما در عکس نایت انجام میدهیم) در صورت نگهداری صحیح می تواند بیش از صد سال ماندگاری داشته باشد. چاپ جایگزینی برای پشتیبان های دیجیتال نیست اما برای مهم ترین عکس های شما، بهترین گزینه خواهد بود.
چاپ کردن عکس با هدف بایگانی امری منطقی است اما دلیل اصلی که باید شروع به چاپ کنید، عامل عاطفی است. وقتی این کار را به درستی انجام دهید، مشاهده چاپی باکیفیت از عکسی که گرفته اید می تواند مسحورکننده باشد. در دست گرفتن چاپ نهایی یک عکس، حس خاصی دارد که قطعا از دیدن عکس روی صفحه نمایش، اقناع بسیار بیشتری خواهد داشت – به ویژه عکسی در اندازه جیب. علاوه بر این، چنین پرینتی به عنوان محصولی ملموس و دائمی از کار شما و یادگاری از زمان و تلاشی که صرف آن کرده اید عمل می کند.
پس می توانید یک تریلیون عکس بگیرید. میلیاردها عکس آن را فراموش کنید اما یکی را پرینت بگیرید و آن پرینت را با کیفیت انجام دهید. آن را قاب بگیرید و به نمایش گذارید و به آن افتخار کنید. شاید بعدا بتوانید عکس های چاپ شده دیگری هم به همین صورت بگیرید.
